بزرگترین ضعف استقلال ساپینتو ، استراتژی عجیب در جابجایی - وبلاگ زندگی

به گزارش وبلاگ زندگی، بازی با سپاهان نشان داد کار سرمربی پرتغالی استقلال خیلی سخت است.

وبلاگ زندگی آنلاین - بهروز رسایلی

شکست همواره تبعات دارد؛ مخصوصا اگر در مسابقات بزرگ و حیثیتی رقم بخورد. این، داستان ریکاردو ساپینتو سرمربی نو استقلال است که لیگ بیست ودوم را به بدترین شکل ممکن، با شکست 2 بر صفر برابر یکی از رقبای حیثیتی یعنی سپاهان آغاز کرد. در روزی که مربی پرتغالی کنار زمین تحرکات زیادی داشت، تیمش داخل میدان بسیار آرام و بی خطر به نظر می رسید. این هرگز آن چیزی نیست که طرفداران می خواهند. اگرچه همه اجماع دارند که به هیچ وجه با یکی، دو بازی نمی توان در خصوص عملکرد یک کادرفنی نظر داد، اما امروز کاملا روشن شده که کار سرمربی استقلال برای تکرار قهرمانی فصل قبل به هیچ وجه آسان نیست.

لیگ سال جاری با پارسال قابل مقایسه نیست

اولین مشکل ساپینتو این است که لیگ سال جاری را به هیچ وجه نمی توان با فصل گذشته مقایسه کرد. با احترام به کار بزرگی که فرهاد مجیدی پارسال انجام داد و جام طلایی را برای آبی ها به ارمغان آورد، فصل گذشته لیگ قدرتمندی نداشتیم. سپاهان البته مثل امروز پرمهره بود، اما کادری مثل مربیان فعلی را کنار خودش نمی دید. پرسپولیس در آتش حاشیه های خودساخته می سوخت، فولاد اعتمادبه نفس کنونی را نداشت و تراکتور هم یک سال اسفبار را پشت سر می گذاشت. امروز اما شرایط کاملا عوض شده است. تیم ها به شکلی بی سابقه خودشان را تقویت نموده اند و انواع و اقسام مربی و بازیکن خارجی به لیگ افزوده شده است. در نتیجه همینطوری هم کار ساپینتو از مجیدی سخت تر بود و طبیعتا باید فاکتورهایی مثل ناآشنایی او با شرایط فوتبال ایران را هم به این داستان اضافه نمود.

آیا استقلال متوازن است؟

تکرار می کنیم که شرایط فنی لیگ برتر تا چند هفته آینده واقعا قابل تحلیل نخواهد بود و باید زمان بدهیم تا مربیان نو، خودشان را در تیم های شان نشان بدهند. مسئله عدم توازن نیروی انسانی در استقلال اما، ربط زیادی به این داستان ندارد. آبی ها به شکل بسیار عجیبی فهرست شان را با انواع و اقسام مهاجمان پر نموده اند. این تیم به میزان 4 تیم فوروارد یا عناصر هجومی دارد. کوین یامگا، آرمان رمضانی و ارسلان مطهری از پارسال مانده اند و سال جاری هم نفراتی مثل کاوه رضایی، سجاد شهباززاده، پیمان بابایی، محمد محبی و مهدی قائدی به این جمع افزوده شده اند. تازه محتمل است چند نام را از قلم انداخته باشیم! باید زمان داد تا روشن گردد کادرفنی بابت جمع کردن این همه مهاجم کنار هم استراتژی خاصی را دنبال می نموده یا تعدادی از خریدها صرفا جنبه هیجانی داشته است. مثلا واقعا نمی گردد با جذب محبی و قائدی در فاصله فقط چند روز کنار آمد. بدیهی است که بیرون ماندن طولانی مدت گروهی از این مهاجمان می تواند برای تیم فراوری حاشیه کند. این در حالی است که آشکارا می شد بخشی از این بودجه را صرف خرید هافبک های طراح و تقویت خط میانی کرد؛ جایی که استقلال در گام اول نشان داد آنجا ضعف دارد.

فواید این باخت

همواره هم اینطور نیست که تمام ابعاد یک شکست منفی باشد. اگر از ما می پرسید عقیده داریم باخت استقلال به سپاهان فوایدی هم داشت که ازجمله آنها می توان به ترکیدن حباب توهم نزد آبی ها اشاره نمود. حالا آنها به طور کامل از جلد آن قهرمان بدون باخت خارج شده اند و می دانند که برای بالا ماندن، باید سخت تر کوشش نمایند. تلنگر هفته اول هم خیلی بهتر از زمانی است که دیگر جایی برای جبران باقی نماند. به علاوه حفظ رکورد بی شکستی، خودش یک بار روانی مضاعف روی دوش تیم بود که بالاخره زمانی باید از بین می رفت. حالا بازیکنان استقلال آزادتر کار خواهند کرد. کلا هم باخت به معنی قهرمان نشدن نیست. گابریل کالدرون در آغاز کارش با پرسپولیس 3 شکست را تحمل کرد، اما در ادامه بخشی از برترین نتایج تاریخ باشگاه را گرفت. ببینیم داستان استقلال و ساپینتو به کجا می کشد.

در قامت مدعی تیم ژوزه مورایس، مثل خودش قابل احترام بود

قرار نیست از پیروزی سپاهان برابر استقلال بیش از حد ذوق زده شویم و به ژوزه مورایس، سرمربی این تیم اعتبار اضافه و هیجانی بدهیم، اما واضح است که تیم اصفهانی در گام اول و در یک بازی بزرگ پیروز شد از طرفداران فوتبال دلبری کند. سپاهان در استادیوم آزادی، تیمی مخوف و سراپا حمله نبود که البته در بازی اول نمی شد هم چنین انتظاری از طلایی پوشان داشت اما آنها باهوش و فرصت طلب عمل کردند و عجیب نبود که بعد از بازی از کلیدواژه مورینیو در تحلیل ها زیاد استفاده شد. خیلی ها با توجه به سابقه طولانی همکاری مورایس با مورینیو، مدعی شدند تیزچنگی و استفاده سپاهان از فضا و ضدحملات، شباهت زیادی به الگوی معروف مورینیو داشته است. البته که برای قضاوت در این زمینه ها خیلی زود است اما فعلا که سپاهان تیمی قابل احترام نشان داده است؛ درست مثل سرمربی زردپوشان که حضور او در نشست های خبری قبل و بعد از بازی با استقلال با اقبال افکار عمومی روبرو شد. مورایس شخصیت آرامی دارد و مخصوصا زمانی که قبل از بازی، از تغییر فلسفه زندگی اش بعد از یک بیماری سخت سخن گفت، خیلی ها را تحت تأثیر قرار داد. او سابقه فنی خوبی هم به عنوان مربی و سرمربی دارد و با توجه به بضاعت انسانی سپاهان، بسیار سخت است که این تیم را مدعی جدی کسب عنوان قهرمانی ندانیم.