موسم DVDSCRها فرارسید ، نخستین فیلم:Arrival
به گزارش وبلاگ زندگی، در غیاب سالن هایی سینماهایی که امکان نمایش فیلم های روز را در ایران داشته باشند، روزهای پایانی دی و آغازین بهمن هر سال، برای ما حکم یک جشنواره فیلم را دارد. در این روزها که به مراسم اسکار نزدیک می شویم، معمولا نسخه های از DVDهای فیلم که بین منقدین و روزنامه نگاران عرضه شده است تا در فاصله کوتاه به جامانده تا اسکار، آنها قادر به مشاهده فیلم ها باشند، سر از اینترنت درمی آورند.
طوری که ما به ناگاه با هجوم فیلم های برجسته هر سال روبرو می شویم، دیروز هم شاهد بودیم که ناگهان چند فیلم خوب Fantastic Beasts and Where to Find Them - Arrival - Moonlight و البته La La Land روی اینترنت قرار گرفتند.
سال جاری متأسفانه هیچ کدام از فیلم های علمی تخیلی، چندان نظرم را جلب نکرده، یعنی در هیچ کدام از آنها سوای تکنیک و جلوه های ویژه، آن مفاهیم ژرفی را که دوست دارم در یک فیلم علمی-تخیلی خوب باشد، ندیدم یا اینکه آن هیجان و فیلمنامه قوی را در آنها ندیدم.
البته هنوز همه فیلم های علمی تخیلی سال 2016 را ندیده ایم، مثلا فیلم Rogue One را.
انتظار داشتم که فیلم Arrival به کارگردانی دنیس ویلنو و با بازی ایمی آدامز، جرمی رنر و فارست ویتاکر بتواند یک فیلم شاخص علمی تخیلی باشد، اما دیدن این فیلم هم سرخورده ام کرد، چون فیلمنامه آن غنای لازم برای فیلم شدن را نداشت، یعنی رشته حوادث داستان، آنقدر نبود که یک فیلم بلند را بتواند پوشش بدهد.
فیلم برخلاف انتظار ضرب آهنگی بسیار کند داشت و صحنه های کشدار در آن زیاد بود، طوری که من می تواند در چند جمله همه فیلم را برایتان تعریف کنم، طوری که شما چیزی از دست ندهید.
داستان فیلم در خصوص ورود 12 سفینه فرازمینی ها به کره زمین است که در منطقه ها مختلف، به زمین می نشینند و به عبارت دقیق تر در فاصله کوتاهی از سطح زمین معلق باقی می مانند. دولت های مختلف سعی می نمایند که با سرنشینان آنها که ظاهری شبیه هشت پاهای درختی دارند، ارتباط برقرار نمایند، اما به سبب ماهیت بسیار متفاوت فرازمینی ها، امکان ارتباط برقرار نمی گردد.
مترجم و زبان شناس خبره ای به نام لویس بنکس با بازی ایمی آدامز، از سوی نظامی های آمریکا به کار گرفته می گردد تا این ارتباط بتواند شکل بگیرد. او می کوشد که با نوشتار، کم کم آنقدر دایره واژگان معلوم پیدا بکند که از عهده طرح یک سؤال و دریافت پاسخ آن برآید: شما به چه منظوری به زمین آمده اید؟
اما نوشتار و نمادهای مدور مورد استفاده فرازمینی ها برای رمزگشایی و فهم، بسیار سخت است.
داستان فیلم متأسفانه از اغاز تا خاتمه به صورت خسته نماینده ای روی همین رمزگشایی درنگ می نماید و وقت ارزشمند ما را می گیرد.
فیلم البته حاوی یک بازی زمانی و یک چرخش نسبتا خوب بر همین اساس در انتهای فیلم و یک انتخاب انسانی قالب تأمل است که بی شک اگر همین هم نبود، دیگر من همین پست را هم به آن اختصاص نمی دادم. اما خوب ما بازی زمانی، سفر به گذشته و آینده و فلش بک و فورواردهای بسیار دلنوازتر و پیچیده تری را در فیلم های خوب سال های پیش سراغ داشتیم.
نگفته پیداست که بعضی از فیلم ها، برای بعضی از شرایط روحی و روزها مناسب هستند، شاید ضرب آهنگ تفکری من دیروز که فیلم را دیدن می کردم، از ضرب آهنگ فیلم بسیار سریع تر بود. پس اگر روزی احساس کردید که حوصله دیدنی فیلم های حادثه ای سریع را ندارید و خواستید یک فیلم کُند را دیدن کنید، Arrival شاید برایتان قابل تحمل باشد.
منبع: یک پزشک