معرفی گاوزبان ایرانی و خواص درمانی آن - وبلاگ زندگی

به گزارش وبلاگ زندگی، تقویت کننده قلب و مقوی اعصاب، آرام بخش و ضد افسردگی، ضد برونشیت و نرم کننده مجاری تنفسی، ضد تشنج و تسریع کننده گردش خون، اشتهاآور و تقویت کننده عمومی بدن، معرق و مفید برای تصلب شرائین، کاهنده اسید اوریک و

نویسنده: صمصام صانعی

گاوزبان گونه های مختلف بسیار زیادی دارد که چندین گونه از آنها معروف و مرغوب می باشند و در طب سنتی هم کاربرد دارند. در اینجا به نام علمی و مشخصات مربوط به یک گونه گاوزبان که در ایران روییده و به صورت پرورشی هم کاشته می گردد اشاره شده است.

نام علمی:

Echium amoenum Fisch. Et Mey.، نام فرانسه Bourrache و نام انگلیسی آن Bugloss می باشد. نام های دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، گاوزبان، دیم هاج، لسان الثور و دیمهاج نامیده شده است.

تیره گیاه:

گاوزبان Boraginaceae

نوع گیاه:

بوته

مشخصات ظاهری:

گیاهی است 2 تا 3 ساله با ساقه ای به ارتفاع حدود 70 سانتی متر و تقریباً گسترده روی زمین، برگ های آن ساده و کرکدار و برگ های قاعده آن به ابعاد 5×20 سانتی متر، میوه اش فندقه، نوک تیز و دارای برجستگی های کوچک و گل های آن درشت، به رنگ آبی یا ارغوانی مایل به بنفش یا قرمز و به شکل جام یا شیپور هستند. به دلیل اینکه بیشتر از گل گیاه استفاده می گردد و در طب سنتی هم کاربرد دارد به آن گل گاوزبان می گویند.

بیشتر بخوانید: خواص دارویی گل گاو زبان

طبیعت گل:

طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت گلِ گاوزبان ایرانیِ تازه گرم و تر و طبیعت گلِ خشک شده آن خشک و گرم می باشد.

رویش جغرافیایی:

اغلب در استان های شمالی و شمال غربی روییده و کاشته می گردد.

ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در گل: موسیلاژ، نیترات پتاسیم، رزین ها، مالات کلیسم، اسانس، املاح منگنز، مهمیوم، اسید فسفریک و آلانتوئین در آن تشخیص داده شده است.

بخش مورد استفاده:

گل

نحوه مصرف:

معمولاً به صورت دم نموده استفاده می نمایند.

خواص درمانی:

تقویت نماینده قلب و مقوی اعصاب، آرام بخش و ضد افسردگی، ضد برونشیت و نرم نماینده مجاری تنفسی، ضد تشنج و تسریع نماینده گردش خون، اشتهاآور و تقویت نماینده عمومی بدن، معرق و مفید برای تصلب شرائین، کاهنده اسید اوریک و رفع نماینده انسداد کلیه ها، تصفیه نماینده خون و کاهنده تب، کاهنده فشار خون و مسکن اعصاب، ضدعفونی نماینده و خلط آور، کاهنده ورم کلیه و ادرارآور می باشد. ضمناً برای سرماخوردگی، زخم های دهان، روماتیسم، کهیر، ورم معده و سوءهاضمه هم مفید است. از گاوزبان به دلیل مدر بودن آن، در شروع بیماری های سرخک و مخملک، به منظور دفع مواد سمی از راه عروق و ادرار استفاده بعمل می آورند.

تذکر:

استفاده طولانی مدت از این نوع گاوزبان به دلیل داشتن آلکالوئید پیرولیزیدین برای خانم های باردار، بچه ها، اشخاص با فشار خون پایین و افرادی که طحال ضعیف دارند مضر است.

منبع مقاله :

صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.

منبع: راسخون