یوسف تیموری: هنوز سر خاک معلم های شهیدم می روم - وبلاگ زندگی

به گزارش وبلاگ زندگی، یوسف تیموری بازیگر سریال نوروز رنگی درباره خاطرات دهه 60 که با نقش آفرینی در این سریال بیشتر برایش تداعی شده است، توضیحاتی ارائه کرد.

تیموری درباره نقش دایی محمود در نوروز رنگی بیان نمود: در فیلم و سریال هایی که پیش از این کار نموده ام کمتر کمدی تیپ داشته ام و بیشتر کمدی موقعیت بوده است، درحالیکه در سریال نوروز رنگی نقشم در فضای کمدی تیپ است.

وی افزود: زحمت زیادی داشت که این شخصیت چگونه در کنار شخصیت های سریال که رئال هستند، قرار بگیرد و خشم و دیگر لحظات این تیپ را دربیاوریم.

بازیگر نوروز رنگی شرح داد: این تیپی که ایجاد شد براساس برخی فیلم های همان زمانی است. به طور مثال فیلم قانون که آمیتاب باچان بازی می کرد خیلی هوادار داشت و مخاطب با شخصیت اصلی آن همذات پنداری می کردند که کاراکتری منفی بود ولی مخاطب او را دوست داشت و حتی خود علیرضا مسعودی آشنایی داشت که حتی شبیه به این نقش رفتار می کرد و او هم دایی محمود نقش من را براساس فامیل خود نوشته بود.

تیموری درباره همکاری خود با علیرضا مسعودی کارگردان نوروز رنگی بیان نمود: من از زمان کوچه اقاقیا با علی مسعودی آشنا بودم که در آنجا نویسنده بود و با رضا عطاران همکاری می کرد، بعد از آن هم خودم یک تله فیلم ساختم که باز هم با مسعودی همکاری داشتیم.

این بازیگر درباره بازخوردها از سریال بیان نمود: امیدوارم تا اینجا کار خوب شده باشد و مردم از آن رضایت داشته باشند. فکر می کنم جدای از بحث های کارشناسی و هنری و تخصصی مردم مهم هستند و حق انتخاب دارند. در کارهای مناسبتی ممکن است به علت کمبود زمان و فشردگی از برخی موارد صرف نظر گردد و مثل کارهای غیرمناسبتی یا سینمایی با همان کیفیت به فراوری برسد. با این حال خود ما سعی کردیم این سریال را با همان کیفیت خوب و پر و پیمان کار کنیم.

تیموری درباره نوستالژی دهه شصتی این سریال هم گفت: سال 68 که جنگ تمام شد سوم یا چهارم دبستان بودم و فضای دهه 60 خیلی برایم آشنا بود که با این سریال، آن موقع برایم تداعی شد. فراوری سریال زحمت زیادی هم برای عوامل صحنه داشت؛ از طراحی صحنه، انتخاب لوکیشن ها، بازی تا پوشاندن لوله های گاز و مسائل دیگری که باید فضای دهه 60 را ایجاد می کردیم.

وی درباره خاطرات خود از دهه 60 هم اسم کرد: آن موقع اتفاقاتی بود که واقعاً برایم دلبستگی ایجاد نموده بود، یک معلم امور تربیتی و یک معلم ورزش داشتم که سال آخر جنگ هر دو با هم به منطقه رفتند و هر دو هم شهید شدند و من هنوز هم سر خاکشان می روم. دوستانی دارم که در اقصی نقاط جهان هستند و هنوز با هم در ارتباطیم و خیلی مسائلی که با این سریال برایم تتازه خاطره شد.

تیموری درباره اینکه در این سال ها بیشتر در نقش های ثابتی دیده شده و کمتر تغییری در بازی های خود داشته است بیان نمود: فکر می کنم اگر من یوسف تیموری از سریال هایی مثل کوچه اقاقیا، زیر آسمان شهر، تغییر گریم یا لحنی داشتم مورد پسند تماشاگر قرار نمی گرفت ولی الان تجربه های تازه باعث تغییر فرایند می گردد.

وی درباره اینکه این نقش های تکراری برای خودش خسته کننده نبوده است، گفت: خیر به هیچ وجه این طور نبوده است، با این حال این فصل تازهی است که در بازی ایجاد می گردد و حتی الان به حس و حال تازهی در روزهای اول بازیگری رسیده ام و خیلی از چیزهایی که لذت نمی بردم الان لذتبخش شده است مثل زمانی شده است که سر کلاس های استاد سمندریان می رفتیم و دوست داشتیم هر تجربه ای را بازی کنیم.

تیموری در سرانجام گفت: از جمله تیپ هایی که داشته ام و گریم استاد اسکندری هم یاری کرد فیلم لازانیا بود با این حال تفاوت در بازی و نقش را خیلی دوست دارم و خیلی برایم مهم است که این تفاوت ایجاد گردد.